رهبر من نور چشمان من است                 عشق او آیین و ایمان من است

ذوالفقار  حیدری در دست  او           طاعتش میثاق و پیمان من است

سیدی از نسل پاک فاطمه(س)      هم ز نسل شیر یزدان من است   

در ولایت وارث  آل نبی   (ص)         جانشینی  از   امامان   من  است   

همچو مه  تابد  به قلب  شیعیا ن       نائب  خورشید پنهان  من  است  

در هدایت  سوی حق  آرد   مر ا           این هدایت سمت قرآن من است

دوستانش دوست می دارم همی    دشمن او دشمن  جان  من  است 

آنکه   مهر  او ندارد   در  وجو د          بی گمان همکیش نادان من است

در سخن چون ابر  می بارد  به دل        در  کویر خشک  باران  من است 

در حضورش موج دریا  دیده ام         در کلامش راحت جان من است    

در نگاهش غرق دریا می شو م         واژه هایش در و مرجان من است

قلب  تارم  را  صفایی  می دهد          جامع فکر پریشان  من  است  

من مرید  آن  دل   وارسته ام               او  مراد و پیر عرفان  من است    

بوی یوسف می دهد پیراهنش          گرچه خودیعقوب کنعان من است

من چو سنگم او چو کوه بیستون        من چو مورم او سلیمان من است

من چو بلبل او  چو  باغ  پر زگل            من چوبرگ او سرو بستان من است   

نام  او  ورد  زبانم  روز   و  شب             عشق او درد است ودرمان من است

آرزوی  دیدنش   دارم  به    دل       در فراقش شهر زندان من است  

ای خوش آن روزی که بینم رهبرم         ساعتی در خانه  مهمان  من است  

هرگز ای یاران دعایش می کنید           شب نمازش ذکر یاران  من  است

روی خوبش با دو چشمت دیده ای             چهره اش چون ماه تابان من است 

غرق  دریای  تهاجم  را  چه  غم          ناجی  کشتی  ز طوفان من است 

گر چه دشمن نقشه ها دارد بسی     حامی او  حی سبحان من است     

در  امانت  او ‹‹  امین  ››  انقلا ب           در شجاعت شیر میدان من است      

راه  او  باشد    ره  پیر خمین (ره)      رهرو راه شهیدان من است     

افتخار  ما    بود ‹‹  سید  علی ››       سرور من جان جانان من است 

چون فقیه وعالم است ودین شناس       مرجع تقلید  دوران من  است  

روز ششم  ماه  تیر از سال شصت         رهبرم جانباز  ایران  من  است 

ای  خداوندا   نگهدارش  تو   با ش             چون دعای او نگهبان من است    

شعر امروزم که وصف رهبر است        بهترین اشعار  دیوان من است 

پیروانش نی به پاکستان و   هند          درفلسطین است و لبنان من است     

گوئیا مهدی(عج) چنین گوید که او         بهترین اصحاب و یاران من است   

***************************************************************************************************************

من عاشـق آن رهبــر نورا نــی خـویشم

آن دلبــر وارستــ? عـرفـانـی خــویشم

عمـری است غمیـنم ز پریشانـی آن یار

هـر چنـد که محزون ز پریشانی خویشم

در دام بـلایت شـده ام سخـت گرفتـار

امـواج بـلای دل طوفــانــی خـویشم

چون نقـش نگـارین تو بر دیـده در افتــد

گمگشتــ? این دیـد? بـارانــی خـویشم

زان لحظه که مجنون شدم از زلف سیاهت

در کوهم و در دشـت و بیـابـانی خـویشم

از شـوق وصال تو چه ویرانـه شد این دل

چندی است که شاد ازدل ویـرانی خویشم

یک لحظه پشیمان نشدم از غم آن دوست

عمری است که مشغول نگهبـانی خـویشم

دل کنـده ام از عـالـم دنیــایـی و لیکـن

دلـبستــ? آن یـار خـراسـانــی خـویشم

تـوفیـق زیـارت بـه جمـالـش نـدهنــدم

این غــم به که گویم غم پنهانـی خـویشم

زان روز که در بنـد نگـاه تـو اسیـرم

افسـرد? دیـدارم و زنـدانــی خـویشم

سرباز و نگهبـانـم و هم حامـی جـان از

جـمهـوری اسـلامـی ایـرانــی خـویشـم

من گـرچـه در ایـن دایـره شاعـر نیم امـا

تضمیـن گـر شعریش به نـادانـی خویشم